Mehmet Çatakçı
Herzaman Demokrasiyi savunan birisi olarak şunu yazdım ve dile getirdim.
Demokrasi insanlığa huzur ve güven getirir.
Demokrasiden uzaklaşan yönetimlerin ömrü uzun olmaz.
Son yıllarda demokrasinin sonu mu geliyor benzeri endişeli tartışmalar yapılıyor. Sonu gelmiyor belki ama temsili demokrasi ilk kez içeriden gelen popülist siyasetin meydan okuma ile karşı karşıya.
Batılı demokrasiler, ya bu meydan okumayı dizginleyecek yeni mekanizmalar üretecek ya da bir süredir geçmişte kaldığını düşündüğü despotik yönetim biçimlerinin karanlık yüzüyle tekrar karşılaşacak.
Bugün temsili demokrasinin bir hastalıkla malul olduğu muhakkak. Bunun da en bariz göstergesi, iktidarların ikiyüzlülük, yalan ve kandırma politikalarıyla kendi hastalıklarını gizlemeye çalışıyor olmaları…
Açıkçası insanlığın geleceği açısından endişe verici bir durumla karşı karşıyayız. Zira Avrupanın hafızasında büyük acılara tekabül eden ve de bir insanlık düşmanı olan faşizm, demokratik değerleri içten içe çürüten bir tehlike olarak yeniden Avrupa sahnesinde…
Kuşkusuz Avrupa demokrasilerinin önündeki en büyük korku, sadece içeride her geçen gün büyüyen faşizm tehlikesi değil, demokratik dünyanın himayesinde Gazzede insanların yaşama hakkını elinden alan, soykırım suçu işleyen bir haydutluk rejiminin sınır tanımazlığıdır.
Galiba Hafıza-i beşer nisyan ile maluldür özdeyişinin zihinlerimizde yeniden canlandığı günleri yaşıyoruz. Hitlerin, Yahudilere karşı işlediği soykırım suçunun başka bir versiyonu şimdi Gazzede 21. Yüzyılın yeni Hitleri Netanyahu tarafından sahneleniyor. Ne yazık ki geçmişteki o büyük acılara tanıklık eden Avrupa demokrasileri, Gazzedeki soykırımı görmüyor, görmek istemiyor.
Demokratik değerlerin, insanlığın en büyük güvencesi olan evrensel hukuk normlarının nasıl yok sayılmak istendiği konusundaki en son örnek, Uluslararası Ceza Mahkemesinde yaşananlar…
Netenyahu ne kadar demokrasiden kaçarsa kaçsın birgün Demokrasi dışı yaptığı işlerden elbet hesap verecektir.
Demokrasi sadece idarecilere değil her bir bireye rehberdir
